شب شهادت امام سجاد (ع) : عبادت در زندگانی امام سجاد

گزارش

گزارش


توضیحات:

انسان محتاج به هدایت، نیاز مند به راهنمایی، تشنه معرفت و کنجکاو علم و دانش است. تفاوت انسان ها به میزان عطش رسیدن به این معارف است. انسان محتاج به تربیت و تعلیم است و دانش های سرنوشت ساز را باید اخذ کند. انسان در تعلیم نیازمند مصداق است؛ مصداق تتمه آموزش است، یعنی تجسم عمل.

تجسم اعمال یعنی همان سیره معصومین (ع) که البته تفاوت هایی با یکدیگر دارند. این تفاوت در اصل هدایت نیست، بلکه در جزئیات است؛ به خاطر تفاوت شرایط آنها و به دلیل این که ما در تمام شرایط ما الگوی هدایت را داشته باشیم.

امام سجاد (ع) چنان به عبادت خدا می پرداختند که زینت عبادت کنندگان نام گرفتند. فلسفه خلقت انسان و ملک و جن چیزی جز عبودیت خدا نیست. انسان با تبعیت از خدا به بالاترین قدرت های وجودی می رسد. عبودیت جوهره تمام کمالات انسانی است. «اَلْعُبودِیَّهُ جَوْهَرَهٌ کُنْهُهَا الرُّبوبِیَّهُ» اسمش بندگی است، اما حقیقتش خدایی است. «مَن کانَ لله کانَ اللهُ لَه» وقتی که بنده خدا شدی کار خدایی می کنی.

در میان عبادات یک عبادت شاخص است و آن نماز است. آیه «وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ» یعنی از نماز کمک بگیرید. نمازگزاران حقیقی غصه هایشان از مردم عادی کمتر است. درد ها را می فهمند، اما چیزی حسابشان نمی کنند. یکی از دلایلی که نیرو معنوی مان کم است؛ چون نمازمان خاموش است. مردم عادی با سفره و طعام لذت می برند و اولیا الهی با عبادت خدا.

نظر خود را بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *