یادواره شهید سلیمانی

بخش اول

إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ
عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا
بِالْجَنَّهِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ
(فصلت: ۳۰)
الگوها یا مطلق هستند یا جزئیه. اسوه‌ی مطلق در قرآن حضرت ابراهیم(ع) و حضرت ختمی مرتبت حضرت محمد(ص) ذکر شده است. از اسوه های جزئیه در میدان های
خاص می‌توان الگو گرفت.
الگو گرفتن چند نوع است؛ یا تقلید است به
این معنا که هر کاری انجام داد ما هم انجام دهیم. این الگو برداری در رفتار است. یک بار هم الگو برداری در اندیشه و باور و عقیده است.
ده ها آیه در قرآن از الگوی اعتقادی سخن می گوید. اسوه های مطلق، هم در
عقیده اسوه هستند (که اصل الگو بودنشان هم همین‌جاست) و هم در رفتارشان.
در بسیاری از آیات قرآن به ما گفته شده است که حالاتِ فعلِ اسوه را ببینید و یاد بگیرید. یعنی الگو را به ما معرفی کردند و گفتند برای اینکه فعلتان، زنده شود و حقیقت پیدا کند به همان کیفیت، کار را انجام دهید. نماز به اندازه خضوعش نماز است. در واقع کیفیت عمل به ما گفته می‌شود تا بهره‌مان از آن عمل بیشتر شود.
در صفات مومنین خُلَّص، صفتی به نام استقامت است. ثبات قدم و استقامت
کیفیت فعل است که باید به آن اقتدا کرد. مقام معظم رهبری در ذیل حیات شهید بزرگوار سید رضی موسوی صفتی ذکر کردند و آن خستگی ناپذیری است.
شهادت، هنر مردان خداست ، هنر آن‌هایی که در مسیر بندگی خدا، مرد بودند.
این صفت خستگی ناپذیری در اسوه های مجاهدت و شهادت است. ریشه‌ی خستگی ناپذیری ایمان و یقین است. ما اگر خسته می‌شویم چون ایمان و یقین نداریم. اگر کسی فهمید دو رکعت نماز چه اجری دارد خسته نمی‌شود، این خستگی ها برای این است که ما ایمان به قیامت نداریم.