دهه فجر – قسمت دوم
تفکر انقلابی یعنی در برابر ظالم ایستادگی کن و حقت را بگیر! دفاعکردن، حکم الهی نمیخواهد. هر فردی باید از حق خودش دفاع کند.
آنچه بزرگان در رابطه با معنای انقلابیگری بیان کردهاند، کارکردن برای خدا، غرقنشدن در زندگی و فاصلهگرفتن از زندگی بردگی بوده است.
انقلابیگری به معنای تشکیل جامعهی دینی، تکلیف ما است.
بعد از تعریف انقلابیگری باید گفت از دستاوردهای انقلاب اسلامی، مطرحشدن اسلام و تشیع و قرآن در دنیا است. انقلاب اسلامی توانست با یک چرخش بسیار دقیق، نظم نوین جهانی به معنای غلبه نظام سلطه را بر هم بزند.
تاریخ، نقطه های عطفی دارد و یکی از آن نقطهها، انتخابات است. اگر درست انتخاب کردید، وضع تغییر میکند و اگر فریب خوردید و متوجه نشدید تغییری حاصل نمیشود.
اگر فقط تماشا کنی، یک لحظه میبینی که معاویه حاکم شد و آن موقع هیچ کاری نمیتوان کرد. اگر مسئولینی که سرنوشت شما به دست آنها است درست تعیین نشوند، معلوم است که چه بلایی بر سر ما میآید!
زندگیها، عملکردها، سابقهها، شعارها را ببینید اینها را با هم مقایسه کنید. روشن میشود که چه فردی را باید انتخاب کرد.
شرط اول، بصیرت و شعور و شناخت است. انتخاب و مطالبهگری باید بر اساس همین بصیرت باشد.
در طول تاریخ، وجود داشتهاند کسانی که از حاکمیت به نفع منافع شخصی استفاده کردند: در غالب دینی، بنی امیه بودهاند و در غالب غیردینی، فراعنه.
مناصب فرصتی برای خدمت است. فرصتی برای خدمتگزاری به مردم است.
مسئولی که بتواند در قانونگذاری و عملکرد به نفع مستضعفین، به نفع دین و ارزشها، به نفع عدالت، به نفع حق و در راستای حق عمل بکند مورد رضایت خداست.