گزیده جلسه شرح احادیث کتاب مواعظ العددیه / فضائل امیرالمؤمنین (علیه السلام)

فلسفه این همه فضائل برای امیرالمومنین (ع) چیست؟
چند مورد می‌توان نام برد:
اتمام حجت.
اینها لطف خداست برای تسهیل مسیر هدایت.
خدا انبیا و اولیایش را از زیباترین انسان‌ها قرار داده‌است که مردم به سمت آنها اقبال داشته باشند و آسان‌تر به خدا برسند.
هر چه زیبایی و فضیلت برای یک انسان ممکن است را خدا به علی (ع) عنایت کرده است. خیلی از اصحاب امیرالمومین (ع) ساعت‌ها ایشان را در محراب عبادت تماشا می‌کردند و این یعنی لطف خدا برای هدایت انسان‌ها.

خدا آن همه فضائل را قرار داده که نشانگر این باشد که مسیر حق اینجاست. (انتُمُ السّبیل)

یکی از راه‌های ترویج دین بیان فضائل امیرالمومنین است، این فضائل نفوس را تکان می‌دهد.
نفس پیچیدگی‌های زیادی دارد، کبر و عناد و خیلی از مسائل دیگر. راه اصلاح آن توجه به فضائل امیرالمؤمنین (ع) است

چهاردهم: رسول اللّه (صلى الله علیه و آله) به من دستور داد دستم را به پستان گوسفندى بزنم که شیر آن خشکیده بود. گفتم: یا رسول اللّه شما دست بزنید. فرمودند: یا على رفتار تو، رفتار من است. پس با دستم آن را لمس کردم. آنگاه دستم از شیر پر شد. و یک جرعه از آن را به رسول اللّه نوشانیدم. سپس عجوزه اى آمد اظهار تشنگى کرد، او را سیراب کردم. پس رسول اللّه فرمود: از خداوند درخواست کردم که در دست تو برکت قرار دهد و خداوند مستجاب نمود.

این که پیامبر (ص) فرمود یا علی رفتار تو رفتار من است، خیلی مقام والایی است،‌ در واقع بیانگر مقام نفس پیامبر بودن است.

پانزدهم: رسول اللّه (ص) به من وصیت فرمود و گفت: یا على؛ جز تو کسى مرا غسل ندهد و جسد مرا کفن نکند. زیرا اگر کسى غیر از تو بدن مرا ببیند دو چشم او نابینا شود.
گفتم: اى رسول خدا چگونه بدن شما را بگردانم؟ حضرت فرمود: تو یارى خواهى شد. به خدا قسم [هنگام غسل] هر عضوى از اعضاء او را که مى خواستم بگردانم، برگردانده مى شد.

شانزدهم: مى خواستم او را برهنه کنم، به من ندا رسید: اى وصى محمد او را برهنه نکن. و از روى لباس غسل بده. سوگند به خداوندى که او را به نبوت کرامت بخشید، و به رسالت برگزید، عورتى از او را ندیدم. خداوند از بین اصحاب او این ویژگى را به من داد.

این عبارت به‌ نوعی درس حیا می‌دهد.

هفدهم: خداوند عزّوجل فاطمه را به ازدواج من در آورد. در حالى که ابوبکر و عمر او را خواستگارى کردند. اما خداوند از فوق آسمانهاى هفت گانه او را به تزویج من درآورد و رسول اللّه (ص) فرمود: یا على، بر تو گوارا باد. زیرا سرور زنان اهل بهشت را به همسری تو دراوردم که پاره تن من است. گفتم: یا رسول اللّه آیا من از تو نیستم؟ فرمود: آرى اى على؛ تو از من و من از تو هستم. همانند دست راست من نسبت به دست چپ من. در دنیا و آخرت از تو بى نیاز نخواهم شد.

از روایات برمی‌آید که کل هستی از وصلت حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) فیض می برند.