گزیده‌ی بیانات حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین علوی با موضوع فضایل امیرالمومنین(ع)
فلسفه‌ی نقل فضایل این است که بیان آن‌ها منشا تولد و امید است. از امیرالمومنین(ع) سخن می‌گوییم تا بگوییم ایشان اول مرد هستی است. مکاتب الهی اساس انسان را عبودیت و تسلیم در برابر حق بیان می‌کنند. علی(ع) انسانی است که در مکتب الهی تعریف می‌شود.
علی(ع) نمونه‌ی انسان کامل است. بیان فضایل او برای این است که ما اگر علی(ع) را بشناسیم معنای خودمان را می‌فهمیم. “کنتم بعرشه محدقین” یعنی شما(اهل بیت) جزء خزائن عرش الهی بودید. خدا بر ما منت گذاشت و پیکر انسانی بر تن شما کرد تا ما معنای زیستن و نگاه به هستی را از شما یاد بگیریم.
بیان فضایل برای آن است که اگر انسان این مرد بی‌همتا را بپسندد، از این عالم طبیعتِ خودش بلند می‌شود و به سوی علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) حرکت می‌کند.
به اندازه‌ی خودت آقا باش. به اندازه‌ی خودت گذشت داشته باش. به اندازه‌ی خودت علی(ع) باش! شیعیان کسانی هستند که به اندازه‌ی خودشان دنبال علی(ع) راه افتاده‌اند.
ابن ابی الحدید عالم اهل‌سنت می‌گوید: این معنا از انسانیت که علی(ع) از خودش باقی گذاشت، بیشترین مصداق را در شیعیان علی(ع) پیدا کرد. فلسفه‌ی بیان فضایل، تشیع است. علی(ع) آمده تا شیعه بسازد. تا اندازه‌ای که می‌توانیم، باید این راه را برویم.
خیرالمخلَصین
در روایاتِ فضایل حضرت علی(ع) بیان شده که ایشان خیرالمخلَصین هستند. ایشان بر همه‌ی مومنین برتری دارند.
هم درجه با پیامبر در بهشت
پیامبر(ص) فرمودند: (ای علی) منزل تو در بهشت روبروی منزل من است.
منازل بهشت بر اساس درجات است؛ این سخن یعنی علی جان، تو هم درجه با من هستی.
حب علی(ع) در دل مومنین
مومن کسی است که محبت علی(ع) را در دلش حس کند و اگر حس نکند مومن نیست.
