فضائل امیرالمومنین (علیه السلام)
بخش دوم
💠 شصت و پنجم: در مسجد در حال نماز بودم که فقیرى آمد و از من درخواست کمک کرد، من در حال رکوع انگشترم را از انگشتم به او دادم، و خداوند این آیه قرآن را نازل فرمود: «همانا سرپرست شما خدا و رسول او و مؤمنانى هستند که نماز مى خوانند و در حال رکوع صدقه مى دهند».
💠 شصت و ششم: خداوند تبارک و تعالى دو بار براى من خورشید را بازگردانید، و بجز من براى هیچ کس از امت محمد صلى الله علیه و آله باز نگردانده است.
💠 شصت و هفتم: رسول اللّه صلى الله علیه و آله فرمان داد که در زندگى او و پس از او با عنوان امیرالمؤمنین مرا بخوانند و این عنوان را به هیچ کس غیر از من نداد.
💠 شصت و هشتم: رسول اللّه فرمود: چون قیامت بر پا شود، فرشته اى از عرش صدا مى‌زند: سرور پیامبران کجاست؟ من بر مى خیزم. سپس فریاد مى زد: سرور جانشینان کجاست؟ تو بر مى خیزى. آنگاه رضوان (فرشته بهشت) کلیدهاى بهشت را و مالک (فرشته دوزخ) کلیدهاى جهنم را به من مى دهند و مى گویند: خداوند والامرتبه ما را مأمور ساخته که کلیدها را به تو بدهیم، تو را مأمور مى کنیم که آنها را به على بن ابیطالب بدهى، پس تو اى على تقسیم کنندۀ بهشت و دوزخ (میان اهل آنها) هستى.
💠 شصت ونهم: شنیدم رسول اللّه فرمود: اگر تو نبودى منافقان ازمؤمنان شناخته نمى شدند.
🔹امیرالمومنین وجودی دارد که نفاق منافق و ایمان مومن را بیدار می‌کند. یا به تعبیری معیار ایمان و کفر با امیرالمومنین تعیین می‌شود.
💠 هفتادم: رسول اللّه خوابید و من و همسرم فاطمه و دو فرزندم حسن و حسین را در کنار خود خوابانید، و عباى سفید پنبه اى خود را روى ما انداخت، و خداوند این آیه را دربارۀ ما (پنج تن) نازل فرمود:
«همانا خداوند اراده فرمود که هر پلیدى را از شما اهل بیت دور کند و شما را پاکِ پاک نماید». و جبرئیل علیه السلام فرمود: یا محمد من هم از شما هستم، و ششمین نفر جبرئیل علیه السلام بود.
