گزیده سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین علوی – معادشناسی جلسه ۷۲

رجعت قسمت چهارم

وَیَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ فَوْجًا مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآیَاتِنَا فَهُمْ یُوزَعُونَ (نمل-۸۳)

داستان رجعت
رجعت، تتمه عالم دنیاست. جامانده ای است که تا تکمیل نشود، امکان انتقال به قیامت نخواهد بود بنابراین لازمه سیر معاد، رجعت است.

عقیده به رجعت به تاکید ائمه هدی (ع) بخشی از ایمان معرفی شده است. بدین سبب بزرگان دین، به اثبات آن پرداخته اند.

انتهای عالم
عالم برزخ تقریبا همسو با عالم ماده است و انتها عالم ماده و برزخ، به همدیگر می‌رسد و آن، رجعت است.  اصحابی که آرزو داشتند یاری امام زمان را بکنندو در تحقق دولت کریمه نقش داشته باشند رجعت می کنند. بعد از رجعت نیز قیامت بر پا خواهد شد.

فلسفه رجعت
عمده ترین دلیل برای رجعت، جریان تکامل است. اینکه نفوس برای عوالم بالا آماده بشوند، محتاج یکسری مقدمات است.

اخلاص در اعمال، سخت بدست می‌آید لذا نیت خیر، مقبول تر است. در نیت ها، عجب و غرور نیست و از ذهن هم فراموش می‌شود لذا مومن به سبب نیت های خوبش، ثواب می‌برد. رجعت، پاداش به آرزوی مومنینی است که نیت یاری امام زمان (عج) را داشتند. هر چه نیت شدید تر باشد، اثرش متفاوت خواهد بود.