گزیده سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین علوی با موضوع اجر مودت _ جلسه دوم

“قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی
الْقُرْبَىٰ” (شوری: ۲۳)

دین معنای عقل است. بی دینی نتیجه‌ی عجله و بی فکری و عدم تامل است. انبیاء، عقلای امت هستند و عقل کل پیغمبر (ص) هستند.

دین، همه جایش یک قیمت ندارد. همه سوره‌های قرآن نیز هم ارزش نیستند. اعظم سُوَر قرآن‌، سوره‌ی توحید است. اگر نمازی یک سوره توحید در آن خوانده نشود آن نماز، نماز نیست. پیامبر به امیرالمومنین (ع) فرمودند: اى على! مَثَل تو میان امّتم مثل «قل هو اللّه احد» است؛ هر که در دلْ تو را دوست داشته باشد چنان است که یک سوم قرآن را خوانده و هر که تو را در دل دوست بدارد و به زبان یارى ات دهد گویا دو سوم قرآن را خوانده و هر که تو را در دل دوست بدارد و به زبان یارى‌ات دهد و با عمل یاورى‌ات کند چنان است که همه قرآن را خوانده باشد.

مومن عاقل است و دین را نظام‌مند می‌شناسد. زحمت های مادی و
معنوی از بی عقلی است. بی عقلی علاج ندارد. خداوند جمعیت شیعه را در مسیر
عقل قرار داد. سفره‌ی فاطمیه سفره‌ی اهل عقل است.

گفته شده کسی که بر کاری او را اجیر کردی باید مزدش را بدهی. کسی که بر سر
سفره‌ی پیغمبر (ص) نشسته است و دارد از اسلام و عزت آن بهره می‌برد ولی مزد آن – که الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَىٰ است – را نمی‌دهد و خودش را برای فاطمه (س) خرج نمی‌کند، لعنت خدا و ملائکه و ناس که سابقا روایت آن بیان شد شامل حال او می‌شود.

پیغمبر (ص) یک عمر خدمت کرد و فرمود: بعد از من علی (ع) و فاطمه (س) را گم نکنید و الا همه‌ی گرفتاری‌های قبل به شما بازمی‌گردد. اما مردم چه کردند؟ مزد رسالت را چگونه پرداختند؟ الا لعنت الله علی القوم الظالمین…