میلاد حضرت معصومه(س)
🔸انسانها بر مبنای دو کلمه، به صورت فردی و قومی، امرشان به سعادت و شقاوت منتهی شود، یکی سابقه و گذشته ها و دیگری لاحقه و جهت گیری ها و تربیت. سرنوشت انسان ها در گروی یک گذشته و آینده ای است.
🔹مهم ترین مساله در این بین شناخت و یافتن آدرس درست است. سعادت در این دو
کلمه رقم میخورد:
۱. رفیق نزدیک ۲. الگوی بالای سر و آرمان. اینکه به چه کسی نگاه کردی و با چه کسی مفاهیم را مباحثه کردی مهم است.
🔸 در گذشته آدرس های پایدار را از روی ستاره ها میدادند. بشر گرفتار است چون جاهل است. معنای خودش را گم کرده و در برنامهی زندگی و معنای زندگیاش اشتباه و خطا میکند. در طول تاریخ انسان هایی به این عالم قدم گذاشتند که در اوج امکانات بودند ولی زندگی دیگری کردند آرام بودند و آرامش بخشیدند، روشن بودند و روشنایی
آفریدند و هر وقت چنین آدم هایی نایاب شدند زندگی بشر پر از تلاطم شده است.
🔹یکی از این ستاره های آسمان که انسان با او میتواند خودش را معنا کند، و از این نا آرامی ها و ظلمت ها فاصله بگیرد بی بی حضرت معصومه(س) است.
🔸حضرت معصومه(س) تِلو معصوم است. عالمه غیر معلمه است، مستجاب الدعوه است، امضای همه جانبه معصوم را دارد. به اقرار سیره نویسان کسی کفو او نبود. عابده است، محدثه است. نمونه ای از حضرت زهرا(س) است.
🔹بی بی برای عالم الگو است. برای همه اسوه است. در انسانیت الگوی بشر است،
الگوی همه مؤمنین است. الگو برای زنان است، الگو برای دختران است.
🔸این ستاره ها را رصد کنیم، به سوی آنها حرکت کنیم که احیای این الگوها سعادت بشریت است و بازخوانی کنیم که از دست دادن اینها، خسارت بزرگ است.