نگرانی پیامبر از امت بعد خود
گزیده بیانات حجت‌الاسلام و المسلمین علوی

نگرانی ها درباره خواص مسلمانان
«انّی لا اَتَخَوَّفُ علی اُمّتی مؤمناً و لا مشرکاً، فامّا المؤمنُ فَیَحْجُزُهُ ایمانُهُ و اما المشرکُ فَیَقْمَعُهُ کُفْرُهُ، ولکن اَتَخَوَّفُ علیکم منافقاً عَلیمَ اللسان، یقولُ ما تَعْرِفُونَ و یَعملُ ما تُنْکِرُون»
من هرگز بر امتم از سوی مؤمن و مشرک بیمناک نیستم؛ مؤمن را ایمانش باز می‌دارد و مشرک را کفرش ریشه کن می‌سازد. لیکن نگرانی و بیم من بر شما از سوی منافق زبان‌باز است که می‌گوید آنچه را می‌شناسید و عمل می‌کند آن‌گونه ‌را نمی‌شناسید.

از نگرانی‌های مهم پیامبر(ص) درباره امت، نگرانی از حضور منافقان است؛ کسی که وجهه دینی دارد و با قرآن و اسلام حرف می‌زند؛ ولی برای رسیدن به مقاصد خودشان عمل می‌کنند.

راه شناخت منافق این است که مردم درد دین داشته باشند.

نگرانی‌ها درباره عموم
« أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ اثْنَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ فَأَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَى فَيَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ فَيُنْسِي الْآخِرَةَ »
اى مردم، ترسناكترين چيزى كه بر شما می‌ترسم، دو چيز است: يكى پيروى هواى نفس، و ديگرى بی‌مرز بودن آرزو. اما پيروى هواى نفس، انسان را از حق باز می‌دارد و بی‌مرز بودن آرزو آخرت را از ياد می‌برد.

انسان بالاخره هوس‌ها و آرزوهایی دارد، اگر آن‌ها را دنبال کند، غفلت محض انسان را می‌گیرد. تبعیت کردن از هوای نفس کاری می‌کند که دیگر حق مشخص نشود.

کسی که درگیر آرزوها شد، آخرت را فراموش می‌کند. فراموش کردن آخرت یعنی کم عقل شدن و آینده نگری نکردن.

راه حل عمومی در عصر غیبت و عدم حضور پیامبر:

«إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- كِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی»
میان شما دو چیز سنگین و گران‏بها مى‌گذارم، اگر بدان چنگ زنید، هرگز پس از من گمراه نشوید: قرآن و من أهل بیتم.

پیامبر نگران آینده امت بودند، خودشان فرمودند اگر به این دو چنگ بزنید گمراه نخواهید شد.

معنای تمسک
تمسک فقط احترام یا صرف قبول و باور نیست. تمسک به معنای اخذ و اعتصام است؛ یعنی درست کردن خود و کسب عصمت. عمل درست را از قرآن و عترت بگیر و خود را اصلاح کن. ملازم بودن و همراهی کردن، معنای واقعی تمسک است.

قرآن باید کتاب قانون، فصل الخطاب، کتاب ‌هدایت، منبع رجوع علوم انسانی، معارف، زندگی و اصول و مبانی ما باشد. اگر اینطور شود، قرآن میوه عصمت به افراد می‌دهد؛ یعنی فرد را از هرچه ناگوار و نادرست است، حفظ می‌کند. فهم درست قرآن و تأویلات و تطبیقات آن، به دست اهل بیت پیامبر است.