انسان از این چیزها سیر نمی شود. این همه رستوران که زده اند، مگر مردم از غذا سیر می شوند؟ غرائز، روزانه است. فقط در آن تنوع می آید. اینکه در سوال گفته حجاب را برداریم تا همه چیز عادی شود تحلیل درستی نیست. ذات مرد و زن طوری نیست که بخواهد عادی شود. غرائز عادت پذیر نیست که بشود انسان دست از آن بردارد. این همه غذا خوردی چرا باز غذا می خوری؟ این همه خوابیدی چرا باز هم می خوابی؟ این غریزه است.

البته این مساله در سن بالا وجه دیگری پیدا می کند؛ در پیری غرائز انسان رو به افول رفته و از شدت آن کاسته می شود. کسی که هفتاد سالش شده است، دیگر میل به غذا ندارد. به همین دلیل هم هست که در آن زمان حجاب هم محدود می شود.”وَ الْقَواعِدُ مِنَ النِّساءِ اللَّاتِي لا يَرْجُونَ نِكاحاً فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُناحٌ أَنْ يَضَعْنَ ثِيابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجاتٍ بِزِينَةٍ” (نور/۶۰) [ و زنان از کار افتاده‌ای که امید به ازدواج ندارند گناهی بر آنها نیست که لباسهای (روئین) خود را بر زمین بگذارند به شرط اینکه در برابر مردم خود آرائی نکنند…]. آن هایی که امید به ازدواج دیگر ندارند حجابشان محدود می شود و آزاد می شوند. اگر پیر شده باشد، دیگر احکام حجاب را به آن صورت ندارد..