نگرانی پیامبر (ص) برای امت
گزیده بیانات حجت‌الاسلام و المسلمین علوی

شهادت پیغمبر

یکی از مهم‌ترین راه‌های رسیدن به سعادت، مطالعه زندگی انسان‌های بزرگ است؛ به خصوص وقتی این افراد از حد عادی بشر فراتر می‌روند و با عالم غیب ارتباط پیدا می‌کنند. اهمیت مطالعه زندگی این افراد بیشتر می‌شود.

مطالعه زندگی پیامبر(ص) در شرع و در آیات قرآن کریم مورد تاکید است. «لکم فی رسول الله اسوه حسنه»؛ یک مسلمان به عنوان یک وظیفه عقلی و شرعی‌، نمی‌تواند بدون مطالعه زندگی پیامبر به کمال و سعادت برسد.

حتی افراد غیر مسلمان، زندگی پیامبر(ص) را به عنوان یک نمونه و فرد موفق که بنیانگذار مطالب اجتماعی بوده است مطالعه می‌کنند. علت همه بیچارگی‌های ما این است که با وجود این شخصیت‌های ارزشمند، دنبال الگوهای دیگر هستیم.

منظور از مطالعه، بررسی تاریخی نیست. مطالعه عمیق، پیدا کردن سیره پیامبر(ص) است.

پیامبر(ص) توصیه‌های کلی درباره مسائل مختلف فرموده‌اند که باید دنبال و عمل بشود؛ همچنین درباره تاریخ بعد خودشان نیز توصیه‌هایی کردند.

یک انسان فهمیده و یک مدیر موفق، باید برای بعد از خودش برنامه داشته باشد تا برای کسانی که در این حوزه عمل می‌کنند، تاثیر‌گذار باشد. وصیت نامه یکی از برنامه‌های واجب اسلام در راستای همین امر است.

اتصال امام با امت یک ارتباط قلبی و عمیق است. همه والدین نسبت به فرزندان خود مهربان‌اند، امام خودش را به والد شفیق تعبیر کرده است. در تاریخ زندگی پیامبر (ص)، غیر از گریه به خاطر خوف الهی، همه نگرانی‌ها و گریه‌ها از آینده امت است.

«طه مَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى»
این نگرانی‌ها برای امت تا حدی پیش رفت که به پیامبر(ص) گفتند کافی است، در حالی است که انبیای دیگر به صبر و تحمل و مدارای بیشتری تشویق شدند.

حضرت نوح(ع) امتش را نفرین کرد، ولی سه بار درخواست مدارای بیشتر از طرف خدا آمد؛ پیامبر اسلام(ص) از همه بیشتر آزار دیدند، ولی امت خود را نفرین نکردند. حرص پیامبر(ص) به هدایت و رأفت و شفقت زیاد تا جایی رسید که به رحمة للعالمین لقب گرفتند.