در بحث تتمه زیارت عاشورا در آداب عزاداری گفتیم که حقیقتا عاشورا یک مکتب است یک اتفاق نیست. یک مکتب در      ارائه اش باید بسیار دقیق اندیشه شود. مولفه های ضعیف و قوی اش را باید شناخت. من باید بدانم که دشمن من آگاه تر از این است. وقتی من به این چهره خیره شدم، دست از این صورت و سیما بر نمی دارم نمی آید که بگوید دست از این بردار، می داند این شعار برد ندارد. اگر در صورت زیبای این آقا چشم زیبا تر از گونه و جبین هست کاری می کند که تو به چشم توجه نکنی. در میان مراجع و علما می داند که مردم از مراجع دست بر نمی دارند نه اینکه این اسراییلی و انگیلیسی است، نه. آن عالمی که خطرش را برای آنها کم تر است را جلو می اندازند.

در بحث عاشورا باید دقت داشت که عاشورا یک اثر احیا گرانه فردی و اجتماعی بسیار بزرگ دارد. اگر یک قطره و یک بال مگسش جمع شدن در زیر پلک های اینقدر اثر دارد اشک، اشک است و طبی جواب نمی دهد البته از نظر طبی می گویند که با هم فرق دارد، از لحاظ مولکول هم فرق دارد. اگر این اشک حتی از خوف خدا هم بالاتر است.  این مکتب مکتبی است که صدر دارد و ذیل دارد و میمنه و میسره دارد. باید به آن فکر شود. یک بحثی را انگشت می گذارد. اعتقاد دارد هر کسی یک کلید شخصیت دارد. بعضی ها آدم های عقلی هستند و برخی قلبی هستند. در آنها هم با هم متفاوت هستند. برخی اگر از آنها تعریف کنی تمام است. بعضی ها اینگونه نیستند و اگر اندیشه ای در تو ببینند تو را می پذیرند.  ایشان می گویند که کلید شخصت امام حسین ^{علیه السلام} حماسه است. در داستان عاشورا مظلومیت بوده است ولی نود درصد حماسه بوده است. اگر مظلومیت را پررنگ کنیم چهره حماسی عاشورا را  تحریف کردیم و این از بدترین نوع تحریف است. تحریف یکبار به حذف است و یکبار به لفظ و یکبار به جابه جایی است. یکبار به تغییر ساختار است.

عاشورا در این دوره شدیدا مورد تحریف قرار گرفته است. اینجا قدرت عظیم عاشورا را فهمیده اند. شیطان از دیرباز دنبال این بوده است. از دوران بنی العباس شدیدا دنبال این بوده اند. با قیام امام حسین ^{علیه السلام} هم بالا آمده اند. می بینند که آثار عاشورایی امام حسین ^{علیه السلام} اینقدر بالا است، امام رضا ^{علیه السلام} می آید و دعبل حماسه و حقانیت عاشورا را می خواند، همین دارد وضعیت را تغییر می دهد. اینکه امام زمان ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} می فرمایند که من را در خیمه های عاشورا پیدا کنید پرچمش هم پرچم “یا لثارات الحسین” است این قیام ادامه پیدا می کند. دست های زیادی در تحریف آن کوشیده اند. تحریف های زیادی رخ داده است. اینکه مدیریت این جلسات به دست جوانان و مداحان بیافتد این خیلی تحریف خطرناکی است. مداح با عالم فرق هایی دارد. معدل سن و گل کردن مداح از بیست تا چهل است بعد از آن افت می کند. اما عالم از چهل شروع     می شود تا هفتاد سالگی. مدیریت افتاده است دست یک جوان خام یا یک انسان پخته؟ همین کافی است، که مداحی آموزش و مقدمات خاص ندارد ولی این دارد.

روی این کار کردند و دارند کار می کنند. شهید مطهری شدیدا روی این مسئله حساس است و حرف هایی می زند. البته ما    آنجا گفتیم، که ما نمی گوییم که مظلوم است. ایشان می گوید که  نباید “وای مظلوم” گفته شود. ما به این تندی نمی گوییم ولی مسئله جدی است، که باید به آن توجه شود. خیلی باید به آن فکر کرد که مولفه های قدرت چیست؟ “یابن شبیب ان کنت باکیا” هر وقت خواستی گریه کنید برای حسین ^{علیه السلام} گریه کنید. هر مکتبی یک تراژدی و یک اندوه و سابقه مظلومیت دارد. این انرژی عجیبی در جامعه ایجاد می کند. در بعضی از فرهنگ ها به دنبال ساختن چنین مسئله ای هستند. می گویند ما خون ندادیم و باید یک گونه ای خون بدهیم. حتی ساختگی هم شده، باشد. خون مرغ هم که شده باید ظاهر سازی شود. مکتبی است که از تربتش حرف هست تا آسمان…