بخشی از حالات معنوی ما در ماه رمضان، معطوف به فضایل ماه رمضان است؛ مثل آمادگی قلوب برای پذیرش، در بند بودن شیاطین، باز بودن درهای رحمت الهی. در ماه رمضان خداوند شرایطی را ایجاد می‌کند که مومنین و مومنات، با کمترین هزینه، معنویت عمیقی را بچشند.

خداوند بندگانش را به این ماه دعوت کرده است. «دُعِیتُمْ إِلَی ضِیافَةِ اللَّهِ» حالات ما در بعد از ماه مبارک رمضان، به نحوه اجابت ما نسبت به دعوت ماه مبارک رمضان برمی‌گردد. اگر این اجابت به دعوت خدا دنبال شود، معنویت ماه رمضان قابل حفظ است و می‌توانیم معنویت و بهره خود را در رمضان بعد بیشتر کنیم.

تاثیر مسجد در معنویت
محل‌ عبادت از حیث اثرگذاری و نورانیت عبادت متفاوت است. مسجد خانه خدا در زمین است، اگر می‌خواهی به عرش خدا وارد شوی، راهش مسجد است، مسجد محل اتصال عالم معنا به عالم ماده است. مسجد زمینه نماز اول وقت، زمینه نماز جماعت و زمینه حضور قلب در نماز را در افراد بیشتر می‌کند.

مسجد فقط محلی برای عبادت نیست. بلکه در جامعه تفاهم ایجاد می‌کند، بدنه جامعه را به قشر روحانیت متصل می‌کند. مساجد بیوت الهی هستند که مومنین در آن‌ها با محور خدا دور هم جمع می‌شوند و برای ارتقای جامعه تلاش می‌کنند. هر جا و هر زمان که مساجد آباد بوده‌اند، مشکلات مرتفع گشته است.

بخش عمده‌ای از معنویت ماه مبارک رمضان، معلول مساجد است. مساجد که در ماه مبارک رمضان شلوغ‌تر هستند. بعضی از مساجد در غیر ماه رمضان حالت شبه تعطیل دارند. اگر می‌خواهید معنویت رمضان زنده بماند، باید اقبال شما به مسجد حفظ شود.

اگر کسی مراقبت‌های ماه رمضانش را در غیر ماه رمضان رعایت کرد، بخش عمده ای از معنویت ماه رمضانش را در غیر ماه مبارک خواهد داشت.