۱۲ جمله برگزیده تورات از نظر امیرالمومنین(ع)
گزیده بیانات حجت‌الاسلام و المسلمین علوی در جلسه حدیث خوانی مواعظ العددیة
حدیث ۳۹۲۷

امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند: از تورات دوازده جمله برگزیدم و به عربی ترجمه کردم و هر روز سه بار به آن نظر می‌کنم:

پسر آدم، تا سلطنت من پایدار است، از کسی نترس و سلطنت من تا ابد باقی است.
تحول در اثر معرفت رخ می‌دهد و قلبّ معرفت، معرفت به الله است. اوج شناخت خدا یعنی همین که به این یقین برسیم که غیر خدا هیچ کسی در این عالم سلطان نیست.

پسر آدم، تا خزانه‌ی من پر است به کسی امیدوار نباش و بدان که خزانه‌ی من تا ابد پر است.
به غیر خداوند نباید به کس دیگری دل بست. هیچ کس غیر خداوند نمی‌تواند به ما خیر برساند، مگر اینکه خداوند بخواهد.

پسر آدم، من تو را دوست دارم، تو هم مرا دوست داشته باش.
هرگز تکیه‌گاه محبت تو کسی غیر خداوند نباشد. دوست فقط خداست، مومن نیز برای این که دوست خداوند است، باید دوست داشته شود.

پسر آدم، تا از صراط عبور نکردی، از خشم من در امان نباش.
از مکاید شیطان برای جاماندگان، القاء یأس و ناامیدی؛ و برای افرادی که در مسیر درست قرار دارند، ایمن دیدن خود از مکر الهی و ایجاد غرور است. انسان نباید خود را ایمن بداند مگر این که از صراط عبور کرده باشد.

پسر آدم، همه چیز را برای تو آفریدم، و تو را برای برای خودم آفریدم، تو از من فرار می‌کنی!
همه این دنیا برای انسان آفریده شده است، فرق مومن در این است از دنیا برای رسیدن به خدا استفاده می‌کند، ولی تمام تلاش دیگران برای رسیدن به دنیا است.

پسر آدم، تو را از خاک، سپس از نطفه، سپس از مضغه آفریدم و در خلقت تو در مانده نشدم، آیا گمان می‌کنی برای نانی که برایت می‌فرستم، درمانده‌ام؟
این شرک در رازقیت خداست که انسان با این که خدا را رازق می‌داند، باز در حال تلاش برای دنیاست.

پسر آدم، به خاطر خود بر من غضب میکنی. اما برای من بر خودت غضب نمی کنی؟
معنای اول این است که به خاطر نفسانیت خود، از خدایی که هرچه نداده از روی حکمت و هر چه که عنایت کرده، از روی رحمت و لطف بوده است، ناراحت می‌شوی؟
معنای دوم این است که ای انسان! چرا از نفس عصیانگر خود که دستورات طبیبش را عمل نمی‌کند، ناراحت نمی‌شوی؟!

پسر آدم، واجبات من بر عهده تو و روزی تو به عهده من است. اگر تو در واجبات من کوتاهی کنی، من در رزق تو کوتاهی نمی‌کنم.
روزی انسان به نسبت تلاش او نیست، آن چیزی که برعهده انسان گذاشته شده است و باعث نجات او می‌شود. تکالیف اوست. خداوند با وجود این که بنده در تکالیف کوتاهی می‌کند، روزی او را قطع نمی‌کند و به همین دلیل است که انسان دچار مکر الهی می‌شود، چرا که هر چه عصیان کند، روزی او کم نمی‌شود تا نیازش به خدا معلوم گردد.

پسر آدم، همه تو را برای خودشان می‌خواهند. اما من تو را برای خودت می‌خواهم از من مگزیر.
مردم همه کاسب و به فکر سود خود هستند. تنها خداوند است دنبال سودرساندن به انسان است، نه سود خود.

پسر آدم، از من روزی فردا را مخواه، چنان که من تکلیف فردا را از تو نمی‌خواهم.
این از مکاید پیچیده شیطان است که فرد را از فقر در آینده می‌ترساند. دلیل این خواسته خدا، بیدار شدن عبودیت در فرد است.

پسر آدم، اگر به قسمت خود خشنود شوی، قلب و بدن تو را آسوده می‌کنم و ستوده می‌شوی. و اگر به آن خشنود نشوی، دنیا را بر تو مسلط می‌کنم تا چون آهوی وحشی مدام به دنبالش روی و جز روزی خود نیابی و نکوهیده می‌شوی.