اهمیت اعتقاد به معاد
گزیده بیانات حجت الاسلام و المسلمین سید حسن علوی
معادشناسی- جلسه دوم

معاد به معنای اعتقاد به حیات پس از مرگ است. معاد یک نیاز و باور همگانی به ابدیت در میان مردم است، برای تعامل بهتر با این معنا باید علل ضرورت آن را شناخت.

علل ضرورت بحث معاد

ابدیت خواهی و بیزاری از فنا
یکی از نیازهای فطری بشر، تمایل به بقاست. همه فطرت‌ها و همه ادیان بر این باورند که نیاز انسان برای بقا و جاودانگی، یک نیاز طبیعی است؛ لذان انسان می‌خواهد همیشه در این دنیا زنده بمانند. از آن جا که خدای متعال برای همه نیازهای انسان، پاسخی قرار داده است، لذا باید یک معاد و حیات جاوید در انتظار انسان باشد.

معاد از رئوس دعوت انبیا بوده است.
بنای یک زندگی ایمانی، وابسته به اصول اعتقادی آن است. اگر در دین، ستون و پایه‌های اعتقادی نباشد، آن دین بهره‌ای از حقائق نخواهد داشت. مسئله معاد از رئوس مباحثی بوده که انبیاء در دعوت‌های خود به آن پرداخته‌اند، که از اصول اعتقادی دین اسلام شمرده می‌شود.

باور و شناخت صحیح ما نسبت به فردای قیامت منشا حرکت و رفتار درست ما در این دنیاست.

نتایج اعتقاد به معاد:

نتیجه روحی؛ ایجاد آرامش
اگر اعتقاد به معاد در کسی به درستی شکل گرفته باشد، در هنگام سختی‌ به ذلت در نمی‌آید و در هنگام راحتی، ثبات و تعادلش را از دست نمی‌دهد؛ زیرا لازمه اعتقاد به معاد، اعتقاد به خدایی حکیم و جزادهنده است.

در مقابل، نتیجه عدم اعتقاد به معاد، پوچ‌گرایی و نیهیلیسم است. اضطراب ناشی از این تفکرات است که باعث می‌شود انسان دست به خودکشی بزند.

نتیجه عملی؛ بی‌نهایت‌خواهی و بزرگ‌اندیشی
اعتقاد به معاد، انسان را به بزرگ اندیشی و ابدیت‌خواهی دعوت می‌کند. به عبارت دیگر انسانی که به فردایی نامحدود و بی انتها باور داشته باشد، در این دنیا هم بی‌انتها قدم برمی‌دارد و تلاش می‌کند.

نتیجه عملی؛ ایجاد صبر و روحیه‌ی شکرگزاری
اعتقاد به معاد، همت بزرگ، استقامت و خستگی‌ناپذیری را برای افراد به ارمغان می‌آورد. چنین افرادی به هنگام فرازهای روزگار، خودشان، و در زمان نشیب‌ها خدایشان را گم نمی‌کنند.