«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» (۲۱ احزاب)
یقیناً برای شما در (روش و رفتار) پیامبر خدا الگوی نیکویی است.
وجود حضرت سیدالشهدا(ع)، مانند جدشان رسول الله(ص) اسوه است. حضرت سیدالشهدا(ع) معنای هدایت و مصباح الهدی هستند. خداوند این وسیله هدایت را فراهم کرده است، اما بهره‌مندی از این هدایت به اندازه استحقاق است.

بهره مردم از دین یکسان نیست. بهره مردم از عاشورا که جلوه ویژه و خاص حضرت سیدالشهدا(ع) است، با یک‌دیگر متفاوت است. باید موانع استحقاق را از بین برد. هر سال این کاروان می‌آید و می‌رود، تحول و استفاده از این مصباح هدایت، متناسب با نحوه مواجهه ما با آن است.

«ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛفِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ»
این کتاب که هیچ شک در آن نیست، راهنمای پرهیزگاران است.
عاشورا همانند قران یک هدایت برای مردم و یک هدایت برای متقین دارد. بهره اولیاء از جلوه عاشورایی حضرت سید الشهدا(س) متفاوت است. بعضی تنها نجات پیدا می‌کنند، بعضی به الماس تبدیل می‌شوند و بعضی نیز جزئی از عاشورا می‌شوند.

عاشورا را به قرآن تشبیه کرده‌اند؛ کربلا تفسیر، تجلی و معنای قرآن است. زندگی عترت یک تجلی و حقیقتی از قرآن است. ائمه قرآن ناطق‌اند. بسیاری سعی کردند عاشورا را تحریف کنند اما همانند قرآن این واقعه تحریف و کهنه نشده است. لذا این واقعه ساری و جاری است. می‌توانند با کار‌هایی کتاب و عاشورا را متروک و خلوت کنند، اما تعطیل نمی‌شود.

کتاب هدایت است. هدایت یعنی سبک زندگی و نگاه ما به دین تغییر کند. هدایت باز کردن دل است. امام کتاب هدایت است. عاشورا مردم و تعاملات آن‌ها را تغییر می‌دهد. همان طور که قرآن هر سوره‌اش معجزه است هر یک از شهیدان عاشورا نیز یک معجزه هستند.