آداب قرائت؛ آیه «مالک یوم الدین»
آیه «مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» در سوره حمد بلافاصله بعد از آیه «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» آمده است. این از شاهکارهای قرآن است که هیج آیه رجایی را بدون آیه خوف رها نکرده و همچنین هیچ آیه خوفی را بدون آیه رجا رها نکرده است. چون باید دل مومن در تعادل باشد.
اولین علامت معرفت و ایمان به خدا، خوف از اوست. حتی شرط بهره بردن از قرآن ترس از خداست. «ذَلِکَ الْکِتَابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ» متقین کسانی هستند که از خدا میترسند. انسانی که از خدا نمیترسد یا یقین ندارد، یا عقل ندارد.
یکی از ثمرات خوف الهی این است که اگر کسی از خدا ترسید، محال است که از غیر خدا بترسد. اگر میخواهید ببینید که چقدر از خدا میترسید، ببینید که چقدر از غیر خدا نمیترسید.
خوف علامت هوشیاری است. انسان به اندازه خوفی که دارد از خطر در امان است و به اندازه غفلتش آسیبپذیر است. «و أعلى الناس منزلة عند الله أخوفهم منه» خوف از خدا برترین نعمتی است که خدا به کسی میدهد. مگر میشود از خدا ترسید و لقمه حرام خورد؟ آن چیزی که انسان را حفظ میکند، ترس از خداست. معنای تقوا همین ترس است.