خداوند به حضرت موسی(ع) وحی فرمود که اساس همه گناهان سه رذیله است.

کبر
کبر از رذایل قوه عاقله است. منشا همه بدی های قوه واهمه و عقل کبر است. رذیله‌هایی مثل خود خاص پنداری و عجب از کبر ریشه می گیرند. ریشه کبر از شیطان است.

حرص
حرص از رذایل قوه شهویه است. ریشه حرص از پدر ما حضرت آدم است.

حسد
حسد از رذایل قوه غضبیه است. حسد اعتراض به حکم و تقدیر الهی است. برای همین حسد معادل کفر است. این گناه رذیله عموی ما قابیل است.

از این سه رذیله، شش رذیله دیگر متولد می‌شود.

شبع
شبع یعنی پرخوری. بسیاری از حالات اخلاقی منفی از ثقل در عبادت گرفته تا بی اعتنایی نسبت به فرامین الهی به خاطر پرخوری است. انبیا به اندازه قوت می‌خوردند. یعنی به اندازه‌ای که جان بگیرند. با احساس گرسنگی غذا نمی خوردند. با احساس ضعف غذا می خوردند.

نوم
منظور زیاد خوابیدن است. کثرت خواب منشا غفلت، سستی و بی تفاوتی است تا جایی که می گویند خواب زیاد به بی غیرتی می‌انجامد. بی‌غیرتی یعنی نسبت به مهمات اموری که از دستش می رود بی‌تفاوت است.

آن امتی لیاقت اقتدای عملی به امام زمان (عج) را دارند که چند صفت داشته باشند:
اول این که دنیا را دنبال نمی‌کنند و هر چه می‌خواهند برای دیگران است.
صفت بعدی صفت برادری است. امام زمان (عج) به علی بن مهزیار فرمودند: «شما به دنبال مال اندوزی رفتید و قطع رحم کردید. به همین دلیل است که توفیق زیارت ما برای شما حاصل نمی‌شود.»

حجم روایات اهمیت برادری بسیار زیاد است. در یک روایت آمده است تا یک نفر در شما هست و شما با او رفیق هستید، خدا شما را عقوبت نخواهد کرد. خداوند یک رحمت خاصه دارد مخصوص کسانی که است با هم برادر هستند. ممکن است فاسق باشند، اما با هم برادرند! اگر مردم به هم رحم نکنند، خدا به آن ها رحم نخواهد کرد.