رسول الله (ص) فرمودند: یا علی سوره «یس» را قرائت کن که در آن ده برکت وجود دارد؛

مهمترین جنبه برکتی قرآن، حاصل از قرائت با تدبر آن است. اصل بهره قرآن برای مومنین است و منشا ایمان از تدبر و تعقل است. جنبه حرزی و اثر حروفی آن در مرحله بعد است.

برکت قرآن به هدایت آن است، باید ملتفت بود که اصل بهره قرآن هدایت است. معامله اهل بیت (ع) با قرآن تدبیر، تعقل و اقامه است.

سوره یس قلب قرآن است، یکی از توصیه اخلاقی خیلی از علما، خواندن سوره یس و هدیه دادن آن به حضرت زهرا (س) است. می فرمودند: قلب قرآن را به قلب عترت هدیه بدهید.

و اما آثار قرائت سوره یس:
اگر گرسنه‌ای قرائت کند، سیر شود.
اگر تشنه‌ای قرائت کند، سیراب شود.
اگر عریان قرائت کند، پوشانیده می‌شود.
اگر فرد مجردی قرائت کند، ازدواج می‌کند.
اگر ترسان قرائت کند، ایمنی می‌یابد.
اگر مریض قرائت کند، خوب شود.
اگر زندانی قرائت کند، آزاد شود.
اگر مسافر قرائت کند، یاری شود.
اگر نزد میت قرائت کنند، خداوند به آن میت تخفیف دهد.
اگر بر گمشده ای قرائت کنند، راه را پیدا کند.

فرق انسان مومن با غیر مومن همین است که بعد از برنامه ریزی می گوید معلوم نیست برنامه اجرا شود. مومن می داند کارش دست خداست و امور معنوی در کارش تاثیر گذارند. نباید بدون اسباب کار را انجام داد، اما تکیه بر اسباب کردن هم غلط است.