اهمیت عاقبت به خیری
گزیده بیانات حجت الاسلام و المسلمین سید حسن علوی
معادشناسی- جلسه یازدهم
«وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا»
و سلام حق بر من است روزی که به دنیا آمدم و روزی که از جهان بروم و روزی که (برای زندگانی ابدی) باز زنده برانگیخته شوم.
روز تولد، روز مرگ و روزی که برای حساب قیامت برانگیخته می‌شویم، از ایام مهمی است که در قرآن یادآوری شده است.
برای این که شخصی به عاقبت به خیری برسد، باید تا روز مرگ خود، ایمانش را حفظ کند. در لحظات آخر عمر هر کس، لشکری از شیاطین بر سرش حاضر می‌شوند. تمام تلاششان این است که ایمان فرد را در این ساعات از او بگیرند تا عاقبتش ختم به خیر نشود. لذا ملاک سعادت و عاقبت به خیری، لحظه مرگ است.
خدا لحظه آخر را ملاک قرار می‌دهد و پرونده افراد، بر اساس آن لحظات با سعادت و یا شقاوت بسته می‌شود. آخرین اعمال انسان به نوعی نشان دهنده تمام گذشته فرد است؛ عقیده و ذات فرد در لحظات آخر بروز پیدا میکند. تمام اعمال عمر در این لحظه ثمر خواهد داد.
انسان عاقل روز آخر عمرش را اندیشه میکند. فقط کسی میتواند لحظه آخر عمرش را درست سپری کند که همه عمرش را درست و خوب سپری کرده باشد و دائم در حال توبه باشد. فقط کسی عاقبت به خیر میشودکه مرگ را جدی بگیرد..
دو گناهان جوانحی جزو گناهان کبیره هستند: یاس از رحمت الهی و امن از مکر الهی. شیطان گناهکاران را بوسیله ناامید کردنشان از رحمت الهی گمراه میکند و صالحین را با ایمن دانستن از مکر الهی به طوری که گمان میکنند که امتحان الهی تمام شده است.
میگویند تا به بهشت وارد نشدید خیالتان راحت نباشد. حتی لحظه مرگ هم احتمال برگشت وجود دارد. لذا مرگ سرنوشت ساز است و باید برای آن دعا کرد و آماده آن شد. در روایت آمده سعادتی که دیگر هیچ کم و کسری در آن نیست، ختم شدن اعمال فرد در لحظه موت، به سعادت است.
