صبر، عامل یاری خدا  انسان آزاد است و آزادی و اختیار دارد، اما هر کاری دلش بخواهد نمی‌تواند بکند. در نظام توحیدی یک انسان معتقد است با وجود این که انسان اختیار دارد، اما یک سری از کارها را تصمیم به انجام آن را می‌گیرد، اما انجام نمی‌شود. مومن یک راه برای رسیدن به اهدافش دارد و آن استعانت از خداست. استعانت از خدا به صبری است که بندگان از خود نشان می‌دهند. خدا با همه رحمت خود در کنار صابرین است. انسان باید از صبر پر شود تا نصرت الهی او را بگیرد.

 صبر، عامل عبور از امتحان الهی
 فلسفه بلا این است که معلوم شود چه کسی صابر است و چه کسی صابر نیست. خداوند قوم بنی اسرائیل را نجات داد، برای این که صبر کردند. «وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ الْحُسْنَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ بِمَا صَبَرُوا» آن امتحانی که بدون آن نمی‌شود از مسیر بندگی عبور کرد، صبر است. صبر همان چیزی است که بزرگان و صاحبان مدارج را از دیگران جدا می‌کند.

 صبر، لازمه ایمان
 جوهره اصلی صبر این است که فرد با ایمان به خدا، در برابر هر چه که برای او پیش می‌آید بی‌تابی نکند و بداند که امور به دست خداست. «لا ايمانَ لِمَنْ لا صَبْرَ لَهُ» در روایت آمده است که تمام ایمان صبر است و کسی که صبر ندارد، ایمان ندارد. کسی که در مدت تکلیف و جوانی‌اش صبر دست نیاورد، هیچ چیز به دست نیاورده است.

توصیه تمام انبیا
توصیه و امر انبیا صبر بوده است. اهل بیت به ما گفته‌اند در تمام وصایا انبیا یک کلمه مشترک وجود داشته است و آن صبر است. ائمه ما به امامت رسیدند چون صبر کردند. «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا» آن چیزی که باید در امام قله باشد و هیچ خللی در آن نداشته باشد، صبر است.

جمع شدن همه خیرات در صبر
 اگر خدا بخواهد خیر کثیر به کسی بدهد، صبر به او می‌دهد،
«ما رَزَقَ اللَّهُ عَبْداً خَیْراً لَهُ وَ لَا أَوْسَعَ مِنَ الصَّبْر» بالاتر از صبر چیزی نیست. پیامبر(ص) فرمودند «لَأَنْ تَصْبِرُوا عَلَى مِثْلِ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ يُوَافِيَنِي كُلُّ اِمْرِئٍ مِنْكُمْ بِمِثْلِ عَمَلِ جَمِيعِكُمْ» اگر در مسیری که ما اهل بیت به شما نشان دادیم، صبر کنید، برای من دوست داشتنی تر است تا این که عمل کل عابدین را آورده باشید.