معلم معنوی و حقیقی کسی است که تربیت افراد را
مدیریت کند و درستی رفتار انسانها را در بطن جامعه رقم زند و معنای انسانیت را
تحقق بخشد. اهمیت علم دین به دلیل این است که فلسفه خلقت با علوم دینی فهمیده میشود.
بهشت و جهنم با بودن و نبودن این معارف در افراد محقق میشود و همه آن چیزی که
انسانها به عنوان آرامش و سعادت دنبال میکنند تا به آن برسند، در سایه فراگیری
این علم است.
ریشه مشکلات جوامع در طول تاریخ، افراد آن
جامعه بودهاند، هر جامعهای که رفتار افراد در آن جامعه درست باشد، مشکلی ندارد.
سلامت فکر و بصیرت افراد یک جامعه، عامل سلامت آن جامعه است. فلسفه تکریم ویژه
معلمان معنوی، اشعاعه و ترویج رفتارهای درست و نیک و رشد آن در عمق اجتماع است.
تکریم علم دینی و تکریم دین، به دلیل اقامه دین در جامعه و پر کردن آن جامعه از خیرات
و برکات است.
راه حل همه مشکلاتی که برای آنها راه حلی وجود ندارد،
بازنگری در آموزش و تعلیم افرادی است که بتوانند این مشکلات را حل کنند. در غیر
این صورت جامعه گام به گام هبوط نزدیک میشود و نسل بعد از نسل قبل خود ضعیفتر میشود.
محل تولد این اخلاقیات در جامعه مدارس است. اگر میخواهید این ملت و این انقلاب
موفق شود، باید در عرصه تربیت کار کرد و معلمان حقیقی را تکریم کرد.