آثار سجده طولانی
1.به دست آوردن بهشت:
عده زیادی نزد پیامبر(ص) آمدند از ایشان تقاضای بهشت کردند، یک جا پیامبر شرط کردند بهشت را با طول سجود به دست بیاورید.
2.بازداشتن از گناه
خاصیت بازدارندگی نماز که در آیه «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر» به آن اشاره شده است، برای نمازی با سجده طولانی است. در روایتی که در ذیل این آیه آمده، حضرت به پیروان خود فرمودند: «این که نمازتان جلوی شهواتتان را نمیگیرد، به دلیل این است که سجده طولانی نمیکنید.»
3. پاک شدن از گناهان
أكثِرِ السُّجودَ فإنّه يَحُطُّ الذُّنوبَ كما تَحُطُّ الرِّيحُ وَرَقَ الشَّجَر
زیاد سجده کنید که گناهان را میریزاند، همانگونه که باد برگ درختان را میریزاند.
فلسفه سجود
شخصی از امیرالمومنین(ع) پرسید چرا در نماز دو بار سجده میکنیم؟ ایشان فرمودند اول که سر بر سجده میگذاری و برمیداری، یعنی همه ما از خاک آفریده شدهایم، بار دوم که سر به خاک میگذاری، یادت بیاید که میمیری و باز به خاک برمیگردی. دوباره سرت از خاک بردار و یادت بیفتد که یک بار دیگر از همین خاک محشور و مبعوث خواهی شد.»
برای این که انسان در مواقع و خاص، حال مناسب آن موقع را پیدا کند، باید در یک زمان دیگری نسبت به آن تحریک و تشویق شده باشد. اگر انسان بخواهد برای سکرات مرگ آمده باشد، باید در طول زندگی خود مرگ را یاد کرده باشد. فلسفه سجود بنابر فرموده امیرالمومنین(ع)، یاد مرگ و حشر است.
سازندهترین ذکر در تربیت نفس، یاد مرگ است. عمده اشتباهات ما به دلیل غفلت است و هیچ غفلتی بدتر از غفلت از مرگ، و هیچ ذکری ملموس تر از یاد مرگ نیست. تا یاد مرگ نباشد، هیچ یک از شهوات ما سیر نمیشود. اگر میخواهید نمازتان حقیقت پیدا کند، باید یاد مرگ در شما زنده شود.