یکی از مستحبات تشهد، صلوات بر حضرت محمد و آل محمد(ص) است.
بعضی افراد به مقامی رسیدند که هیچ دعایی جز صلوات بر پیامبر(ص) نکردند. در حدیث آمده است که اگر کسی فقط به پیامبر صلوات بفرستد، دنیا و آخرتش را کفایت میکند.
حقیقت صلوات، حب و ابراز علاقه به پیامبر(ص) است، انسان اگر از کسی احسان دید، او را تمجید میکند و در صدد جبران آن برخواهد آمد. حقیقت صلوات، توجه به عنایات پیامبر(ص) مثل درخواستهای ایشان از خدای متعال برای امت، شفاعت ایشان و… است.
انسان تا به این محبتهای پیامبر(ص) التفات نکند و نفهمد از این شخصیب بزرگ چه بهرههایی برده است، نه تنها به حقیقت صلوات نرسیده است، بلکه نمیتواند با ایشان ارتباط قلبی پیدا کند.
آثار صلوات:
سنگینترین عمل:
امام باقر(ع): «أثقَلُ ما یوضَعُ فی المیزانِ یومَ القیامةِ، الصَّلاةُ علی مُحمَّدٍ وَ(علی) أهلِ بِیتِه.»
سنگین ترین عملی كه روز قیامت در ترازوی اعمال قرار داده میشود، صلوات بر محمد(ص) و اهلبیت گرامی ایشان علیهم السلام است.
آثار اعمال قلبی در فرد بسیار بالاتر از اعمال جوارحی است و بالاترین عمل قلبی، اظهار محبت به پیامبر(ص) است.
استجابت دعا
امام صادق(ع) فرمودند: «إذا دعا أحَدُكُم فَلْیبْدَأ باِلصَّلاةِ علی النَّبی صَلی اللهُ علیه وآلهِ؛ فإنَّ الصَّلاةَ علی النَّبی صَلی اللهُ علیه وآله مَقْبُولَةٌ وَلَمْ یكُن اللهُ لِیقْبَلَ بَعضَ الدُّعاءِ وَیرُدَّ بَعضاً.»
هرگاه كسی از شما دست به دعا برداشت، پس دعایش را با صلوات آغاز نماید؛ زیرا صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله دعایی پذیرفته شده است و خدای متعال برتر از آن است که بخشی از دعا را قبول کرده و بخش دیگر از آن را ردّ نماید.